’t Woudt wil wil geen mini-zuivering

't Woudt
De bewoners van 't Woudt, het idyllische buurtschap tussen Den Hoorn en De Lier, hebben absoluut geen behoefte aan een individuele behandeling afvalwater (IBA) als vervanging voor de bestaande septic tanks. De lBA zou deels ondergronds geplaatst moeten worden bij het begin van het fietspad naar 't Woudt, of in het weiland bij het begin van/het dorpje.

Voor het jaar 2005 moeten de septic tanks, die op dit moment in staat zijn om het afvalwater voor 20 procent te zuiveren, worden vervangen door een installatie die voldoet aan de dan geldende, strenge, normen voor afvalwaterzuivering. Dat kan door ’t Woudt aan te sluiten op een riolering, de septic tanks te vervangen door betere exemplaren of door de 18 woningen en bedrijven In 't Woudt aan te sluiten op een zogenaamde individuele behandeling afvalwater. Dat is een soort mini -riool- waterzuiveringsinstallatie, waarop de woningen en bedrijven hun afvalwater lozen. Het wordt vervolgens gezuiverd (95 procent) en geloosd op het oppervlaktewater.

Op dit moment wordt het afvalwater van de huishoudens en boerderijen in 't Woudt ook op het oppervlaktewater geloosd, maar omdat een septic tank niet in staat is, om het afvalwater goed te reinigen, komt er nog heel wat troep in het oppervlaktewater terecht. De Schipluidense wethouder H. G. M. Keyzer (PAK) wil niet wachten tot er op lange termijn een gemaal en een persleiding wordt aangelegd in de Groeneveldse polder -waar 't Woudt tegen exorbitant hoge kosten op zou kunnen worden aangesloten- maar wil zelf iets ondernemen, en wel in de vorm van een lBA.

Deze vorm van afvalwaterzuivering is in het gebied van Hoogheemraadschap Delfland nog niet toegepast, maar is elders succesvol gebleken. Toch is Delfland huiverig ten aanzien van een experiment in 't Woudt. Het hoogheemraadschap houdt de afvalwaterzuivering liever centraal geregeld. Om de plannen voor een lBA te kunnen uitvoeren, is medewerking van het hoogheemraadschap wel vereist.

Het liefst zou de gemeente Schipluiden zien dat Delfland ook een financiële bijdrage levert aan de plaatsing van de IBA. Wethouder H. G. M. Keyzer (PAK, milieu) ziet echter wel mogelijkheden op Delfland mee te krijgen. “Per slot van rekening bevinden we ons wat Delfland betreft in een goede onderhandelingspositie". Hij doelt daarmee op de nieuwe rioolwaterzuiveringsinstallatie van Delfland die op Schipluidens grondgebied wordt gebouwd. In de ogen van de wethouder beschikt de gemeente Schipluiden daarmee over voldoende 'wisselgeld' om over een IBA te onderhandelen met Delfland.

In kringen van het CSA vindt men het juist onzin om een minirioolwaterzuiveringsinstallatie te plaatsen in 't Woudt, op een steenworp "afstand van de Harnaschpolder, waar straks de modernste rioolwaterzuivering 'ter wereld' wordt gebouwd. Ook het argument dat een individuele behandeling afvalwater goedkoper is dan een aansluiting op' het riool, overtuigt de christen democraten niet. De aansluiting op het riool komt op 30.000 gulden per aansluiting (totaal 540.000 gulden), een IBA op 26.000 gulden per aansluiting (totaal 468.000 gulden). De jaarlijkse exploitatiekosten van een rioolaansluiting bedragen 49.500 gulden, en die van een IRA 42.300 gulden. Van de bewoners van 't Woudt wordt waarschijnlijk een eigen bijdrage gevraagd. Hoe hoog die wordt, is op dit moment nog niet bekend.

Maar de bewoners van 't Woudt willen liever geen IBA. "Als een verbeterde septic tank al voldoende is om aan de normen van Delfland te voldoen, waar- om zouden we dan een dure IBA aanschaffen?", is hun mening. De bewoners maken zich bovendien zorgen over de beperkingen die een IBA de gebruikers oplegt.
Om het biologisch evenwicht van de IBA te handhaven, mag er geen anorganisch materiaal worden geloosd. Voor de boeren betekent dit dat er bijvoorbeeld geen chloor of zuur mag worden geloosd. Deze middelen worden regelmatig gebruikt om melktanks schoon te maken. "Een keer per week wordt de melktank met zuur gespoeld, en een keer in de veertien dagen met chloor. Dat is hier in de omgeving heel gebruikelijk", aldus een bewoner.

De VVD in Schipluiden vindt dat een IBA alleen kans van slagen heeft wanneer alle bewoners meewerken. "Er moet heel wat subsidie bij om die bereidheid te krijgen. En wat doe je met de bewoners die niet mee willen werken?", aldus raadslid C. Harteveld (VVD).
B. de Vries (PAK) heeft minder moeite met het experiment. "Burgers hebben ook een eigen verantwoordelijkheid voor het milieu. Wachten op het gemaal in de Groeneveldsepolder duurt te lang en als we wachten tot het Hoogheemraadschap en de Provincie een besluit nemen, komen we geen stap verder. Het PAK gaat akkoord, mits er goed overleg wordt gevoerd met de bewoners". Aan de laatste heeft het in de ogen van de bewoners ontbroken. Zij nemen het de wethouder hoogst kwalijk dat hij hen niet eerder heeft ingelicht over de ontwikkelingen. 

Wethouder Keyzer heeft beloofd de mogelijkheden voor een verbeterde septictank dan wel aansluiting op het riool nader te onderzoeken, en de discussie over de voor- en tegens van de IBA te bespreken met de bewoners van 't Woudt, het hoogheemraadschap en de provincie. Pas wanneer er meer duidelijkheid bestaat over de diverse mogelijkheden om het afvalwater beter te zuiveren dan nu het geval is, komt het gemeentebestuur op de zaak terug.

Kees Tetteroo bij een neergestorte transpot Juncker Ju 52 in 't Woudt

Vrijdag 10 mei 1940.
Zwaar van vliegtuigmotoren vermengd met het heftig blaffen van afweergeschut verstoorde onze omgeving. Toch, ondanks deze herrie, sliep ik rustig door. Opeens werd ik wakker geroepen door mijn vader: Kees, kom eruit joh, er vliegen hier een heleboel vliegtuigen boven en hoor ze eens schieten. Plotseling kwam ik tot de werkelijkheid en hoorde dat lawaai. Vlug sprong ik uit bed en liep naar een raam.

Zomaar een passage op bladzijde 41 van het in totaal 520 pagina's tellende dagboek dat Kees Tetteroo in de periode voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog maakte. Zijn dochter Gemma van Winden-Tetteroo ontdekte op 22 april 2005 de unieke inhoud van de dagboeken, die jarenlang op de vliering van haar ouderlijk huis hadden gelegen. Ze wist van het bestaan van de dagboeken af, maar het besef dat er vijf bijzondere boeken in een kartonnen doos lagen, drong pas tot haar door toen ze die doorbladerde. ,,lk was op zoek naar informatie voor een artikel die ik in de dagboeken hoopte te vinden," zegt ze ,,Toen ik ze aan mijn man liet zien was ook hij helemaal overdonderd. Het echtpaar besloot dat ook anderen deelgenoot moesten worden van de dagboeken waarin Kees Tetteroo, voorzien van talloze foto's en documenten, nauwkeurig de oorlogsjaren vanuit zijn eigen perspectief weergeeft. ,,Er moest een boel komen. We hebben contact opgenomen met twee uitgeverijen die enthousiast waren, maar Aprilis benaderde ons zelf en daar zijn we mee in zee gegaan."

Een probleem was de prijs van het boek. ,,Je zit voor een uniek boekwerk als dit al gauw aan een prijs van vijftig euro. Dat vonden we te veel, want we wilden het wel toegankelijk houden." Het echtpaar Van Winden stuurde kopieën uit het boek naar tal van fondsen en de regionale Rabo banken met de vraag of ze wilden bijdragen aan het boek. ,,Het tekort hebben we op deze manier kunnen dekken. Winst op zo'n boek zit er niet in, maar dat hoeft ook helemaal niet. We willen deze unieke oorlogskroniek graag met zoveel mogelijk mensen delen."